Tanımadığım insanları durduk yere çok seviyorum bazen... ve sevdiğim gibi kalabilsinler diye hayatlarını hiç deşmiyorum, daha yakından tanımaya teşebbüs dahi etmiyorum.
Ne de olsa oldukları yerde, oldukları gibi güzeller. Ve muhtemelen onları bir anda bu derece sevdiğimi hiçbir zaman bilmeyecekler.
En güzeli; giderek kirlenen ve eskiyen şu dünyada her şeye rağmen hala "insan" kalabilmişler ve eğer varsa tüm bunların -hatta bu ani sevgimin- bir hayrı, umarım onu da görürler. :)
Bi de ŞU şarkıyı çok seviyorum bu ara, belki bunu da bi açıp dinlerler. =p
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder