Ton balığına denk şarkılar var bu hayatta!

Geçen yaz bi arkadaşım ortada dönen yemek muhabbeti sırasında, "Dolapta son kalan ton balığı namustur. Ellenmez!" dediğinde gülmekten bitap düştüm. Ciddiydi bi de, yüzdeye vurursak geyik oranı  %30 falan.
Artık burdan cüssesini de tahmin edin işte. Yemeğe düşkünlüğü almış yürümüş...onun için mutluluk nutella kavanozunda gizli.
Ama yine de saçma. Ne alaka yani namus... Ton balığından bahsediyoruz şurda altı üstü. İnsan o kadar önemser mi bunu yahu? dedim o sırada içimden.
Ama şimdi gel gör ki....


Hayır tabi ki, ben ton balığı sevmem bi kere. Deniz mahsülleriyle aram yoktur.
Benim namus diye addettiğim şey bi  teneke dolusu löp ete kıyasla daha soyut, yani soyut da değil de işte daha özel... ya da  herneyse.

Benim için "şarkılar" namus gibi.  (1. sınıf bi kıroyum şu an -namus falan-)
Ama öyle napıyım!  Gerçekten de bazı şarkılar benim için namus arkadaş! Kıskanıyorum yaaa! Bildiğin kıskanıyorum! Şu hayatta hiçbir şeyi, hiç kimseyi kıskanmadım şu şarkıları kıskandığım kadar. Artık ruh hastası mı dersiniz, obsesif mi dersiniz, manyak mı dersiniz ne dersiniz bana bilmem ama, durum bu yani. Yapcak bişey yok!

Bi bu konuda bencillğim tutuyor benim. Bazı şarkılar o kadar güzel ki, hem herkes bilsin hem de kimse bilmesin istiyorum.Hiçbir şeyi sahiplenmediğim kadar onları sahipleniyorum. Seviyorum...

"Bana nefes alan hiçbir şeyi sevme hakkı vemrediler ben de gittim şakıları sevdim(!)"
 (İncir Reçeli'nden de nefret ettim bu arada. Hayatımda izlediğim en samimiyetisiz aşk filmiydi yemin ederim. Ondan da bilahare bahsedicem. Çok zor aşkım diycem hatta. Ehehehehe =P )
Neyse...
Ben sevdiğim bi şarkıyı biriyle paylaştığım zaman o kişi benim için özel demektir mesela. O şarkı önemlidir. Bi süre sadece ikimizin arasında kalmalıdır, bi hazmedilmelidir, sindirilmelidir falan...tadı çıkarılmalıdır. Gidip hemen facebook da paylaşılmamalıdır en önemlisi! Yoksa ben bilmiyo muyudum onu facebook da paylaşıp elaleme dinletmeyi ortalık malı yapmayı, ama yapmıyorum işte. İnsan bi düşünür niye diye...
Valla sinir oluyorum ya. Bu şarkı çok güzel diye dinlettiğim kişinin akşamına onu facebook da paylaştığını görünce deli oluyorum bildiğin.Sol gözüm seğiriyo kafam 360 dönüyo, exorcisim e bağlıyorum. Bu beni ruh hastası yapıyosa ruh hastasıyım umrumda değil. Tek takıntım bu şu haytta, onda da artık kimseye müsama gösteremiycem kusura bakmayın. Çok sevdiyseniz de sevdiniz yani. İlla paylaşcam diyosanız da siz de sevdiğiniz birne yollayın. Ama bir kişiye ya da en fazla iki. Ne o öyle ortalık malı gibi hop diye facebooka koymalar, bi de sanki 85473963 yıldır biliyomuş gibi tripler. Aldığım şeyler 2 gün sonra metro altı modasının bi parçası olcak diye alışveriş yapmaya bile korkacak kadar popülerlikten nefret ediyorken, böyle bi konuda popüler ve göstermelik olan hiçbir şeye tahammülüm yok benim. İlla böyle bi çabanız olcaksa da içinde benden bi parça olmasın nokta. Sonu biraz sert oldu ama olsun...
Sonuç olarak ben kolay sevmem, sahiplenmem. Bi şeyi sahipleniyorsam da o bi şeklide hep benimdir, özeldir, paylaşıyorsam... değeri bilinmelidir. Bu kadar. Okbye!
(Şarkılarım namustur topuğunuza sıktırtmayın! =P )