3 Temmuz 2011 Pazar

Bi yerde bi sıkıntı var. Sıkıntı naber?

Elalemin sorununu 86 farklı boyutta inceleyip bir dolu çözüm yolu üretebilirken kendi hayatıma anahtar deliğinden bakıyorum herhalde. Yoksa bu kadar saçmalık çok fazla... Bütün stratejilerini kurallarını hilelerini bildiğim bir oyunu oynamak istemememin nesi garip acaba? Adı üstünde işte oyun! Stratejik yani. Ne gerek var.
Ben gerçek olan şeyleri seviyorum. Yalın seviyorum. Ne biliyim kalıpsız, şekilsiz seviyorum. Bunu anlatamıyorum bir türlü. Olduğu gibi olanı seviyorum.
Sırf öyle olması gerektiği için yapmacık tepkiler vermek hem anlamsız hem de değersiz bana göre. (Edilgenlikten ölüyorum! :p)
Şikayet etmeye hakkım yok. Müstahak aslında bana. Böyle böyle, bir gün ben de ıslah olurum elbet. Bakalım... :)
Bu sefer bi farklılık vardı...ama artık gidiyorum.  Ne de olsa yalnızlık ömür boyu... yapcak bir şey yok.
Giderayak bi kedi yavrusu bulsaydım iyiydi :) Neyse o da olur bir gün...kısmet bu işler.
Oldu o zamann...okbye ;)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder